Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

κι αν πεθανω
ειναι που παντα πιστευα
πως δεν υπαρχει μεγαλυτερη χαρα
απ τη χαρα της προσμονης
ειναι η λαμψη στα ματια
ενα χαμογελο, η αγκαλια
"μου λειψες" ειπες κι εχασα τον κοσμο
ειναι ο ερωτας αυτο που λησμονω
το αναψοκοκκινισμα των μαγουλων
η λαχταρα
ιδρωμενοι να βρεθουμε
εσυ κι εγω
κι αν ειμαι μονος, χωρις ελπιδα να σε δω
παντα θα θρηνω
αυτα που εχασα οταν σ εχασα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου